دوشنبه, آوریل 29, 2024
من یک مسیحی هستم

شباهت هاي عيسيِ مسيحيان با ديونيسوس خداي يوناني شر اب…(قسمت نهم)

8- مرگ و رستاخیز ديونيسوس به وسیله نان و شراب که سمبل جسم و خون او بودند جشن گرفته می شد

الفمراسم عشاء رباني در عهد جديد و كتب مسيحي

انجیل مرقس باب 14، عبارات 22 الی 24 شب آخر زندگانی حضرت عیسی را توصیف می کند و می گوید:

“وچون غذا می خوردند نان را گرفته برکت داده و پاره کرده، به ایشان داد و گفت بگیرید و بخورید که این جسد من است و پیاله ای گرفته، شکر نمود[به شکر آغشته نمود] به ایشان داد و همه از آن آشامیدند و به ایشان گفت: اینست خون من از عهد جدید که در راه بسیار ریخته می شود.”

در انجیل لوقا، باب 22، عبارت19 و  20 آمده:

“و نان را گرفته شکر نمود و پاره کرد به ایشان داد گفت اینست جسد من که برای شما داده می شود این را بیاد من بجا آورید و همچنین بعد از شام پیاله را گرفته گفت:  این پیالۀ عهد جدید است در خون من که برای شما ریخته می شود.  بخورید که خون من عیسی مسیح است.” 

“من هستم آن نان زنده که از آسمان نازل شد.  اگر کسی از این نان بخورد تا به ابد زنده خواهد ماند و نانی که من عطامی کنم جسم من است که آن را بجهت حیات جهان می‌بخشم 52  پس یهودیان با یکدیگر مخاصمه کرده، می‌گفتند:  چگونه این شخص می‌تواند جسدخود را به ما دهد تا بخوریم؟ 53  عیسی بدیشان گفت:  آمین آمین به شما می‌گویم اگر جسد پسرانسان را نخورید و خون او را ننوشید، در خودحیات ندارید. 54  و هر‌که جسد مرا خورد و خون مرا نوشید، حیات جاودانی دارد و من در روزآخر او را خواهم برخیزانید. 55  زیرا که جسد من، خوردنی حقیقی و خون من، آشامیدنی حقیقی است. 56  پس هر‌که جسد مرا می‌خورد و خون مرا می‌نوشد، در من می‌ماند و من در او. 57  چنانکه پدر زنده مرا فرستاد و من به پدر زنده هستم، همچنین کسی‌که مرا بخورد او نیز به من زنده می‌شود. 58  این است نانی که از آسمان نازل شد، نه همچنان‌که پدران شما من را خوردند و مردند؛ بلکه هر‌که این نان را بخورد تا به ابد زنده ماند. 59 ” ( انجيل يوحنا،‌، باب ششم،‌عبارت 51) 

در رسالۀ اول پولس به قرنتیان، باب 10، 17-15

“به خردمندان سخن می گویم خود حکم کنید بر آنچه می گویم. پیالۀ برکت که آن را تبرّک می خوانید آیا شراکت در خون مسیح نیست و نانی را که پاره می کنید آیا شراکت در بدن مسیح نِی. زیرا که ما بسیاریم، یک تن می باشیم چون که همه از یک نان قسمت می یابیم. “

ویلیام میلر مبلغ معروف امریکایی مسیحیت در ایران در کتاب “تاریخ کلیسای قدیم در امپراطوری روم و ایران” صفحه 42 نوشته است:

” آیین دیگری را که مسیح برقرار فرمود عشای ربانی میباشد که عبارت است از غذایی که افراد مجمع در آن شرکت مینمایند… در این عشاء نان به منزله جسم مصلوب مسیح در راه نجات ما میباشد و پیاله نشانه ریختن خون وی می باشد…. مسیحیان بتوسط شرکت در این غذا بستگی خود را به مسیح اظهار میدارند.”  

در کتاب مسیحیت اثر هاردی کاکس مساله این گونه مطرح گردیده است: ” عشاء ربانی که گاهی مجلس سپاسگزاری یا شام خداوند خوانده می شود آیین یا حکم دیگری است که تقریبا تمام کلیساهای مختلف مسیحی در آن سهیم اند. این مراسم از ” شام آخر” مشهور عیسی ریشه می گیرد؛ شامی که عیسی مسیح با شاگردانش در اورشلیم در آن شبی خورد که یهودای اسخر یوطی به وی خیانت کرد و او در روی کوه زیتون دستگیر شد… به هرحال او در حال خوردن نان و شراب با شاگردانش به این عناصر به عنوان بدن و خونش اشاره کرد و به پیروانش آموزش داد که شکستن نان و نوشیدن شراب را به همین طریق به یاد بود او ادامه دهند.” (مسیحیت ، هاردی کاکس ترجمه سلیمانی اردستانی صفحات 4-113  )

“کلیسای اولیه معتقد بود که نان یادآور جسم و شراب یادآور خون عیسی است ولی از قرن نهم میلادی برخی از مربیان معتقد شدند که نان حقیقتاً مبدل به مادۀ حقیقی جسم مسیح می گردد و در سال 1215 میلادی جزء ایمان و دیانت مسیحیت واقع شد.”[ پس واقعا اعتقاد دارند كه جسم و خون خدارا مي خورند!!!] (تاریخ کلیسا، جان الدر، چاپ بروخیم، 1947، صفحۀ 59)

بابطال اين خرافات در قرآن كريم

قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلاَ تَتَّبِعُواْ أَهْوَاء قَوْمٍ قَدْ ضَلُّواْ مِن قَبْلُ وَأَضَلُّواْ كَثِيرًا وَضَلُّواْ عَن سَوَاء السَّبِيلِ

ای اهل کتاب ، به ناحق در دين خويش غلو مکنيد ، و از خواهشهای آن ، مردمی که از پيش گمراه شده بودند و بسياری را گمراه کردند و خود از راه راست منحرف شدند پيروی مکنيد .( قرآن کریم؛ سورۀ مائده(5) ، آیه 77)

علامه نوری می گوید:عشاء ربانی همان شرکت جستن و سهیم شدن افراد در گوشت و یا خون شیء مقدس همان آئین توتمی است که قبل از شیوع مسیحیت در اروپا، میان بت پرستان و مشرکین اروپائی رواج کامل داشت( اسلام و عقاید بشری، صفحۀ 451، چاپ فراهانی 1346)

همانطور كه قبلا متذكر شديم اساسا قرآن مجيد حضرت عيسي عليه السلام را پيامبر خداوند مي داند و مصلوب شدن آن حضرت را رد مي كند . بر اساس آموزه هاي اسلامي حضرت عيسي عليه السلام در حال  حاضر زنده و در انتظار ظهور حضرت مهدي عليه السلام مي باشند. همچنين شراب از ديدگاه همه انبياء عليهم السلام همواره پليد و حرام بوده است.

تأمل برانگيز است كه چگونه انسان عاقل متمدن مي تواند قائل به اين باشد كه خدا خون دارد و شراب نجس خون خداست و آن را مي خورد يا  اينكه خدا جسم دارد و بعد جسم خدا را مي خورد!!! امروزه بشريت متفقاً انسان هاي آدم خوار را فاقد عقل و تمدن مي داند آيا سزاوار نيست آناني كه بر اين باورند كه جسم و خون خدايشان را مي خورند در مورد عقل و تمدن خود بيانديشند؟!!!

ادامه دارد…