ولایت محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین از خلقت تا ابدیت
ولایت محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین از خلقت تا ابدیت
آنچه که تا اینجا در مقالات “غدیر، از خلقت تا ابدیت” و “تقویم های یهودی، مسیحی و اسلامی “ ذکر شد بیان این سنت الهی بود که نه تنها انبیاء بلکه اوصیاء علیهم السلام نیز برگزیده خداوند بوده اند و انبیاء علیهم السلام به فرمان خداوند اوصیای خویش را به امتشان معرفی می نمودند و به فرمان خداوند اطاعت از آنان را واجب اعلان می نمودند.همچنین مشاهده کردیم که سنت الهی اعلان وصایت در روز همیشه مبارک هجدهم ذی الحجه ابلاغ می گردید.
در این قسمت از نوشتار بر آنیم تا نکته قابل توجه دیگری را متذکر شویم و آن اینکه انبیاء علیهم السلام نه تنها برای اوصیای خویش بیعت می گرفتند و ولایت آنان را بر امت خود واجب می نمودند بلکه پذیرش ولایت ، و برتری محمّد و آل محمّد صل الله علیهم اجمعین بر همه خلائق را به عنوان امری واجب به امت خویش ابلاغ می نمودند و از آنان در این مورد بیعت می گرفتند.
در اینجا اجمالاً مضمون چند حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام بیان می شود:
عهد و پيمانى كه از بنى اسرائيل گرفته شد
« وَ إِذْ أَخَذْنا ميثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»
و زمانى را كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاى سرتان بالا بردیم [و به شما گفتيم:] «آنچه را به شما دادهايم، با قدرت بگيريد و آنچه را در آن است به ياد داشته باشيد شايد پرهيزكار شويد!»1
از حضرت امام حسن عسكرى عليه السّلام در تفسير آیه فوق نقل شده است كه فرمودند:
«يعنى اى بنى اسرائيل به ياد آوريد زمانى را كه از شما عهد و پيمان گرفتيم كه به تورات عمل كنيد و به آنچه از فرقان براى اقرار به نبوت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ولايت على عليه السّلام و اولادش به شما نازل كرديم ايمان آورده و به فرزندان خودتان و آنها به بعد از خودشان همينطور تا آخر دنيا برسانند كه آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اشرف مخلوقات هستند و تسليم امر ايشان شوند. و شما تكبر ورزيده و از قبول عهد و پيمان امتناع نموديد آنگاه به جبرئيل امر نموديم قطعه ای از كوه فلسطين كه مساحت آن از چهار جهت يكفرسخ در يكفرسخ بود بلند گرداند بالاى سر شما و موسى گفت اگر آنچه به آن امر شده اید را قبول نكنيد اين كوه بر سرتان فرود خواهد آمد. جز معدودى كه از راه حقيقت و واقع قبول نمودند ما بقى با اكراه پذيرفتيد و… پيوسته نگران بوديد كه آن كوه بر سرتان فرود میاید…»2
بنی اسرائیل و گوساله پرستی
«وَ إِذْ قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلى بارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بارِئِكُمْ فَتابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ»
و زمانى كه موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من! شما با انتخاب گوساله [براى پرستش] به خود ستم كرديد! پس توبه كنيد و به سوى خالق خود باز گرديد! و خود را [يكديگر را] به قتل برسانيد! اين كار، براى شما در پيشگاه پروردگارتان بهتر است.» سپس خداوند توبه شما را پذيرفت زيرا كه او توبهپذير و رحيم است.3
خداوند به حضرت موسی علیه السلام امر کرد تا به کوه طور برود و او پیش از رفتن برادرش هارون علیه السلام را جانشین خود در میان قومش قرار داد و به آنها گفت که برای سی روز برای مناجات با خدا به امر خدا به کوه طور می رود. زمانی که به امر خدا ده روز دیگر به سی روز غیبت حضرت موسی علیه السلام از میان قومش افزوده شد بنی اسرائیل فریب سامری و گوساله سامری را خوردند و دست از پیروی و اطاعت از حضرت هارون علیه السلام برداشتند و گوساله پرست شدند. حضرت موسی پس از مراجعتش با دیدن چنین فاجعه ای بسیار خشمگین و ناراحت شد و به قوم خود گفت که شما به نفس خود ستم کردید که گوساله پرست شدید و باید توبه کنید. شیوه ای که خداوند برای توبه این قوم امر کرد این بود که کسانی كه خداى يكتا را پرستش كرده و گوساله پرست نشده بودند می بایست شمشیر بدست می گرفتند و گوساله پرستان را می کشتند. آنها گفتند ما گوساله را عبادت نكرديم.
به موسى علیه السلام خطاب رسيد كه به آنها بگوئيد ما مي خواهيم شما را امتحان كنيم. چرا آن وقت كه آنها گوساله پرستيدند از ميانشان خارج نشديد و ايشان را ترك نكرديد و به آنان بگو هر كس خدا را به محمد و آل محمد صلّى اللّه عليهم اجمعین بخواند و دعا كند آن قتل را بر او آسان نمايد و احساس دردى نكند… پس از آنکه جمیعتی از آنان کشته شدند برخی از آنان به برخی ديگر گفتند آيا خداوند توسل به محمّد و آل محمّد را وسيله نجات هر چيزى قرار نداده است پس چرا ما متوسل نمي شويم؟ پس جمع شدند و ناله و فرياد كشيده گفتند: خداوندا بجاه محمّد اكرم و بجاه على افضل و اعظم و بجاه فاطمه مكرم و بجاه حسن و حسين سرور جوانان اهل بهشت و بجاه ذريه طيبين و طاهرين از آل طه و يس ما را بيامرز و گناهان ما را ببخش و اين كشتار را از ميان ما بردار. ناگاه منادى از آسمان به موسى علیه السلام ندا در داد كه كشتن ايشان كافى است چه آنها دعا نمودند و مرا به محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین قسم دادند كه از آنها بگذرم و اگر آنان قبل از پرستش گوساله مرا به محمّد و آلش مي خواندند و قسم ميدادند البته آنها را از معصيت و ارتكاب شرك حفظ مينمودم و اگر فرعون و نمرود هم مرا براى نجات از غرق شدن به محمّد و آل محمّد قسم مي دادند آنها را نيز نجات مىبخشيدم و اگر شيطان قبل از نافرمانى و معصيت مرا به آنها قسم مي داد او را هدايت مي نمودم.
پس بنى اسرائيل ميگفتند: وا حسرتا كجا بوديم ما و اين توسل به محمد و آل محمد صلّى اللّه علیهم اجمعین و اگر از اول توسل جسته بوديم خداوند ما را حفظ مي نمود و از فتنه و شر و كشتار نگاه مي داشت. 4
عبور كردن بنى اسرائيل از دريا
«وَ إِذْ فَرَقْنا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْناكُمْ وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ»
و هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم و شما را نجات داديم و فرعونيان را غرق ساختيم در حالى كه شما تماشا مىكرديد.5
از حضرت عسكرى عليه السّلام در تفسير آیه فوق نقل شده است كه فرمودند:
«وقتى كه موسى به لب دريا رسيد از طرف خداوند به او وحى رسيد كه به بنى اسرائيل بگو تجديد و تازه كنند اقرار به وحدانيت و يگانگى من و ايمان بياورند در قلب خود به نبوت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و تكرار كنند بر نفس خود ولايت على عليه السّلام و ائمه از اولاد او را و بگويند خداوندا بجاه محمد و آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ما را از اين دريا بسلامت عبور بده تا آب شكافته شده زمين نمايان گردد تا عبور نمائيد. موسى به آنها گفت اين ذكر را بگوئيد و از آب عبور كنيد گفتند ما از مرگ و شر فرعونيان فرار نموده و به اين جا آمدهايم اينك ميخواهى به اين كلمات ما را فريب داده و در دريا غرق كنى و از مرگى كه گريخته بوديم بدست مرگ ديگرى بسپارى.
كالب بن يوحنا بر اسبى سوار بود گفت اي موسى آيا خدا ترا امر نموده كه به ما بگوئى، اگر ما اين كلمات را بگوئيم از اين دريا به سلامت عبور خواهيم نمود و تو اى پيغمبر خدا ما را به اين كار امر مي دهى. فرمود آرى. كالب ايستاد و توحيد خداوند و نبوت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ولايت على عليه السّلام و ائمه را تجديد و تكرار نموده و گفت: خدايا بجاه محمد و آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مرا از روى اين آب عبور بده و اسب خود را به ميان آب براند. ناگاه دريا مانند زمينى شد در زير پايش و عبور نموده به خشكى رسيد باز از آن طرف برگشت و رو ببنى اسرائيل نمود و گفت اطاعت كنيد امر خدا و امر موسى پيغمبر خدا را و بدانيد اين كلمات كليد بهشت و سپر جهنم و كليد روزى است بنى اسرائيل قبول نكردند و گفتند ما بايد ببينيم كه اين دريا خشك شده باشد.
خطاب بموسى شد كه با عصاى خود به دريا بزن و بگو خداوندا بجاه محمد و آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دريا را بشكاف و زمين را نمايان كن.
پس از آنكه موسى علیه السلام آن كلمات را اداء نمود فوراً زمين نمايان شد. بنى اسرائيل گفتند تا زمين بكلى خشك نشود ما عبور نمينمائيم ممكن است گل زمين چسبنده باشد و مانع حركت ما شود.
به موسى علیه السلام خطاب رسيد كه بگو خدايا بجاه محمد و آل محمد صلّى اللّه علیهم اجمعین گل اين زمين را بخشكان. موسى گفت و خداوند بادى فرستاد و بر آن گلها بوزيد و آنرا خشك نمود باز هم داخل نشدند و گفتند اي موسى ما دوازده طايفه هستيم و بايد رديف و در عرض يكديگر عبور نمائيم. باز به موسى وحى شد آن كلمات را بگو و عصاى خود را به دريا بزن موسى آن كلمات را گفت و عصا را به دريا زد دوازده راه نمايان شد و آنها عبور كردند. همينكه آخرين نفر بنى اسرائيل از دريا خارج شد و همه فرعونيان داخل دريا شدند خداوند به دريا امر نمود كه بهم آيد و بنى اسرائيل مشاهده كردند كه همه فرعونيان غرق شدند. خداوند در زمان پيغمبر خاتم به بنى اسرائيل خطاب نموده ميفرمايد نجات پدران و پيشينيان شما از فرعون و عبور از دريا بواسطه كرامت محمّد و آل محمّد صلّى الله عليهم اجمعین و توسل جستن موسى به آل محمّد بود، شما چرا تعقل نمينمائيد و در اين موقع كه درك محضر پيغمبر اكرم را نموده و حجتهاى بالغه خدا را مشاهده مي كنيد چرا به محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین ايمان نمي آوريد.» 6
چنانچه مشاهده می شود انبیا علیهم السلام معجزات خود را به امر خدا به نام محمّد و آل محمّد برای امت اظهار می نمودند.
در اینجا اشاره ای در آنچه که امروزه تورات خوانده می شود در مورد این امر عظیم را عرضه می کنیم. شایان تذکر است که در نسخه های عبریِ آنچه که به عنوان تورات در میان یهودیان و عهد عتیق در میان مسیحیان مشهور است نمونه های متعددی از ذکر نام امیر المومنین علیه السلام، چه با نام علی و چه با نامهای الیا و ایلیا و …، در میان تحریفات دردناک هنوز به چشم می خورد که امید است در نوشتاری دیگر مفصلا مورد بررسی قرار گیرد. اینک به ذکر یک مورد بسنده می کنیم.
لازم به تذکر است که حروف عربی و عبری هر چند با نگارش هایی کاملا متفاوت نوشته می شوند لیکن دارای تلفظ های بسیار مشابه هستند. برای مثال حروف عبری Ayin, Lamedh و Yod معادل حروف عربی ‘Ayn ع، Lam ل و Ya ی می باشند.
دکتر توماس مک الوین در یکی از سلسله دروس اعتقادات شیعی در کتاب مقدس به بررسی واژه ی عبری سه حرفی شامل Ayin، Lamedh و Yod یعنی علی در متن عبری ماسوری7، بدون پیروی از اِعراب القا شده در متن، پرداخته است.
دانشمندان یهودی و مسیحی از جمله برنن برید استادیار عهد عتیق در دانشگاه الهیات کلمبیا 8 در این زمینه متفق القول هستند که متون عبری کهن، که خود نیز متعلق به قرنها بعد از حضرت موسی علیه الاسلام هستند، دارای اِعراب نبودند و بعدها گروهی از دانشمندان یهودی ماسوری بر روی متون قدیمی عبری قرنها بعد از کتابتشان اعرابگذاری کردند و متن عبری ماسوری را تولید نمودند. این متن عبری اینک به عنوان متن رسمی اکثر یهودیان شمرده می شود و کلیسای کاتولیک پس از قرن چهارم مسیحی و اکثر کلیساهای پروتستان نیز متن عبری ماسوری را به عنوان متن مرجع در ترجمه های جدید خود استفاده می کنند.
البته تذکر این نکته ضروری است که به هیچ وجه این بدان معنا نیست که متون عبری در دسترس در واقع نسخه هایی از تورات تحریف نشده ی حضرت موسی علیه السلام می باشند لیکن هنوز به لطف خداوند متعال بارقه هایی از نور حقیقت در لابلای تحریفات در این متون می درخشند.
برنن برید همچنین تصریح می کند که متن سپتواجنت 9 یک ترجمه ی یونانی از متون عبری قدیمی است که در اسکندریه در مصر به دستور پادشاه مصر برای یهودیان یونانی زبان ایجاد شد. وی می گوید که این ترجمه با متون عبری ماسوری اختلافات زیادی دارد.
دکتر مک الوین متذکر می شود که با رجوع به متن عبری ماسوری اکثر دانشمندان متونی چون سپتواجنت را که اصلا عبری نیستند به عنوان یک متن مرجع رد کرده اند.
وی تصریح می کند که واژه ی علی 226 بار در متون عبری تکرار شده است که در بیشتر موارد به عنوان حرف اضافه عَلۍ است، گاهی با پسوند ضمیر اول شخص مفرد ی و گاهی بدون آن. یعنی مانند حرف اضافه ی عَلۍ در عربی به معنای ‘بر, over, upon …’ یا با ضمیر ی به معنای ‘بر من, over me, upon me …’.
یکی از عباراتی که وی به دقت نسخه های مختلف قدیمی و ترجمه های گوناگون انگلیسی آن را بررسی می کند عبارتی است در فصل هشتم سفر خروج. این عبارت مربوط به بلای قورباغه ها است که فرعونیان در اثر سرپیچی از خداوند به آن مبتلا شده بودند، قرآن کریم نیز به این بلا اشاره می کند:
قرآن کریم سوره ی اعراف:
«فرعونيان را به خشكسالى و كمبود حاصل دچار كرديم شايد متذكر شوند (130) … مى گفتند هر معجزه اى براى ما بياورى و ما را بدان جادو كنى ما به تو ايمان نمى آوريم (132) پس طوفان و ملخ و شپش و قورباغه ها و خون (خون شدن درياى نيل) را كه معجزه هايى از هم جدا بود به آنها فرستاديم و باز گردنكشى كردند كه گروهى بزهكار بودند (133)»
عبارت 9 فصل 8 از سفر خروج در ترجمه ی انگلیسی KJV که نزد مسیحیان یکی از معتبرترین ترجمه های انگلیسی است به قرار زیر می باشد:
King James Version
8:9 And Moses said unto Pharaoh, Glory over me: when shall I intreat for thee, and for thy servants, and for thy people, to destroy the frogs from thee and thy houses, that they may remain in the river only?
عبارت over me همان عَلیَّ است که در این ترجمه به عنوان حرف اضافه با ضمیر اول شخص فرض شده است. دکتر مک الوین بحث می کند که با این فرضیه معنا کاملا نامفهوم است لهذا است که برخی از ترجمه های دیگر در این مورد از مثلا متن یونانی کم اعتبارترِ سپتواجنت که از متن کهن عبری پیروی نکرده است استفاده کرده اند یا برای فعل قبل از علی (glory) معناهای ساختگی بی مبنا بافته اند …
ترجمه ی فارسی این عبارت KJV اینگونه می شود:
و موسی به فرعون می گوید تجلیل بر من، چه زمانی برای تو و بندگانت و قومت دعا کنم تا قورباغه ها از تو و خانه هایتان نابود شوند و فقط در رود باقی بمانند؟
دکتر مک الوین، این دانشمند آمریکایی زبانهای کتاب مقدس و عالم مسیحی، پس از بررسی متون و گزینه های مختلف نهایتا اعرابگذاری متن عبری ماسوری را در این مورد رد می کند و ثابت می کند علی در اینجا یک اسم خاص است نه یک حرف اضافه. در نتیجه ترجمه ی فارسی ابتدای این عبارت بر مبنای عبری ماسوری چنین می شود: “و موسی به فرعون می گوید: علی را تجلیل کن.” یعنی برای اینکه معجزه انجام شود فرعون می بایست حضرت علی علیه السلام را تکریم می نمود …
تذکر این نکته نیز لازم است که ترجمه های فارسی موجود بر مبنای عبری ماسوری نمی باشند و معنای مطلوب خود را بافته اند. برای نمونه متن زیر به جای فعل glory و علی، ‘خیلی خوب’ گذاشته است!!!
9 موسی گفت: «خیلی خوب، تو فقط زمان آزادی را معیّن کن تا من برای تو و درباریان تو و همهٔ مردمانت دعا کنم که قورباغه‌ها از تو و از خانهٔ تو دور شوند و فقط در رود نیل بمانند
شایان تذکر است که توماس مک الوین شیعه شده است و نام علی حیدر را برای خود انتخاب کرده است.
عبارت 9 عبری با نویسه گردانی الفبای انگلیسی به قرار زیر است:
8:9 VY’aMUr MShH LPhUr’yH HThPh’aUr ‘yLY LMThY ‘a’yThYUr LK VL’yBDYK VL’yMK LHKUrYTh HTShPhUrD’yYM MMK VMBThYK UrQ BY’aUr ThSh’aUrNH.
برای کسب اطلاعات بیشتر به کتب الکترونیک ما در سایت انگلیسی ما رجوع فرمایید.
www.kindfather.com
افضل بودن حضرت محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین
ابن بابويه بسند خود از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده فرمودند:
شخص يهودى خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آمد در مقابل آن حضرت بايستاد و به ایشان نظر کرد. حضرت فرمودند: اى يهودى چه حاجت دارى. عرض كرد: شما افضل هستيد يا موسى بن عمران كه خداوند با او تكلم نموده تورات را بر او نازل فرمود و دريا را برايش شكافت و ابرها بر او سايه افكندند و عصا در دستش اژدها ميشد؟
پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمودند: خوب نیست بنده خود ستایی کند لکن [واجب است كه تو پيغمبر آخر الزمان را بشناسى] من می گویم. بدان زمانى كه آدم دچار خطا شد به اين كلمات توبه نمود : اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا غَفَرْتَ لِي و خدا او را آمرزيد. و هنگامى كه نوح نبى سوار كشتى شد و ترسيد كشتى غرق شود گفت: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَنْجَيْتَنِي مِنَ الْغَرَقِ و خداوند كشتى او را از غرق شدن نجات بخشيد. و حضرت ابراهيم را وقتى به آتش [نمروديان] انداختند عرض كرد: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَنْجَيْتَنِي مِنْهَا و خداوند آتش را بر او سرد و مايه رحمت قرار داد. و حضرت موسى وقتى كه عصاى خود را انداخت [و اژدها شد] ترسيد [كه آنرا بگيرد] گفت: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا آمَنْتَنِي و خداوند فرمود نترس اى موسى و تو بر حق ميباشى.
اى يهودى اگر موسى در زمان من بود و ايمان به نبوت من نمي آورد ايمان او سودى نداشت و پيغمبر بودنش براى او نفع نمي رسانيد. اى يهودى يكى از ذريههاى من مهدي ست که زمانى كه خروج کند عيسى برای یاری دادن او فرود می آید و او را پیش می دارد و پشت سر او نماز مي خواند. 10
……………………………
پاورقی:
1- سوره بقره (2)، آیه 63
2- تفسير جامع ج1 ص 178الی 180؛ تفسیر برهان ص 232؛ بحار الانوار ج26 ص 288
3- سوره بقره (2) ، آیه 54
4- تفسیر جامع ج 1 ص 165 الی 168؛ تفسیر برهان ص 217 و218؛ النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين ، ص 277
5- سوره بقره(2)، آیه 50
6- تفسیر جامع ج 1 ص 164 و 165، تفسیر برهان ص 213 الی215
7- Masoretic text
8- Brennan Breed, assistant professor of Old Testament at Columbia Theological Seminary
9- Septuagint
10- تفسیر جامع ج 1 ص 150