و دشمنی با خدا ادامه دارد…
به مناسبت شهادت مظلومانه سبط اکبر حضرت محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله حدیثی از امام باقر علیه السلام و نوید بازگویی حدیثی دیگر را تقدیم می داریم.
از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت شده است كه فرمودند:
هنگامى كه اجل امام حسن علیه السلام فرا رسيد به امام حسين علیه السلام فرمود: اى برادر! اين وصيتى را كه من ميكنم حفظ كن. زمانی كه من از دنیا رفتم پیکرم را آماده كن و به حضور جدم رسول الله صلى الله عليه و آله ببر تا با آن بزرگوار تجديد عهد نمايم، آنگاه جنازه ام را نزد قبر مادرم زهراء سلام الله علیها ببر، سپس بدنم را باز گردان و در بقيع دفن كن.آگاه باشيد كه بزودى از حمیراء[عایشه] مصيبتى به جنازه من خواهد رسيد و مردم از اعمال و رفتار و عداوت عايشه نسبت به خدا و رسول و اهل بيت آگاه خواهند شد.
زمانی كه امام حسن شهيد شدند پیکرشان را بالاى تختشان نهادند و در آن مكانى كه پيغمبر اكرم بر جنازه ها نماز ميخواندند بردند. وقتى نماز بر بدن آن حضرت خوانده شد پیکر مباركشان را داخل مسجد حضرت محمّد صلى الله عليه و آله كردند. زمانی كه آن پیکر مبارك را روى قبر پيامبر اكرم نگاه داشتند و به عايشه خبر رسيد كه جنازه امام حسن علیه السلام را آورده اند در جوار پيغمبر اعظم اسلام صلى الله عليه و آله دفن كنند عايشه در حالى خارج شد كه بر استر زين كرده سوار شده بود و اولين زنى كه در اسلام بر زين سوار شد عايشه بود. عايشه توقف نمود و گفت: اين جنازه را از خانه من دور كنيد. زيرا نبايد چيزى در خانه من دفن شود، نبايد حجاب پيامبر خدا پاره گردد!
امام حسين عليه السّلام در جواب عايشه فرمودند: تو از قديم الايام حجاب پيامبر خدا را پاره كردى و كسى را داخل خانه آن حضرت نمودى كه نزديك بودن او را دوست نداشت. اى عايشه! تو از اين جهت نزد خدا مسئوليت خواهى داشت. برادرم امام حسن بمن دستور داد او را نزد جدش رسول خدا بياورم تا با آن حضرت تجديد عهد نمايد.
اى عايشه! بدان كه برادرم حسن نسبت به خدا و رسول از ما بقى مردم اعلم بود، نيز به تأويل قرآن خدا عالمتر از اين بود كه حجاب پيغمبر اكرم را پاره كند. زيرا خداى حكيم [در قرآن مجيد، سوره احزاب(33) آيه 53] ميفرمايد اى افرادى كه ايمان آورده ايد داخل خانه هاى پيامبر نشويد، مگر اينكه به شما اجازه داده شود. در صورتى كه تو مردانى را [يعنى جنازه ابو بكر و عمر را] بدون اجازه پيغمبر اكرم داخل خانه وى كردى، و حال آنكه خداى سبحان [در سوره حجرات(49)، آيه 2 و 3] ميفرمايد: اى افرادى كه ايمان آورديد صداهاى خود را بلندتر از صداى پيغمبر خدا قرار ندهيد! اما تو، بجان خودم قسم تو و پدرت و عمر نزد گوش آن حضرت كلنگهائى بزمين زديد. در صورتى كه خداى تعالى [در سوره حجرات(49)، آيه 2و 3] ميفرمايد: آن افرادى كه صداى خود را نزد پيغمبر اكرم اسلام آهسته ميكنند آنان همان اشخاصى ميباشند كه خدا قلبشان را براى پرهيزكارى امتحان نموده است. بجان خودم قسم پدر تو و عمر كه نزد رسول الله دفن شدند موجب اذيت و آزار آن حضرت گرديدند! و آن حقى را كه خدا به زبان پيامبر از براى آن حضرت لازم دانسته بود رعايت نكردند. خدا براى اموات مؤمنين حرام كرده آنچه را كه براى احياء آنان حرام نموده است.
اى عايشه! به خدا قسم اگر دفن كردن امام حسن نزد رسول الله كه تو دوست ندارى بين ما و خدا جائز بود، مي ديدى كه ما على رغم انف تو پیکر او را نزد پيغمبر به خاك مي سپرديم!
راوى ميگويد: سپس محمّد بن حنيفه شروع به سخن كرد و گفت: اى عايشه! يك روز سوار بر استر و يك روز سوار بر شتر مىشوى! تو نمىتوانى نفس خود را كنترل كنى! تو به علت دشمنى با بنى هاشم مالك زمين نخواهى شد.
عايشه نزديك محمّد بن حنفيه آمد و گفت: اى پسر حنيفه! كافى است كه اين فرزندان فاطمه سخن بگويند، تو از جان من چه ميخواهى!؟ امام حسين علیه السّلام به عايشه فرمودند: چرا محمّد بن حنفيه را از فرزندان فواطم دور ميدانى، به خدا قسم اين محمّد بن حنيفه از نسل سه فاطمه ميباشد بدين شرح: 1- فاطمه بنت عمران بن عائذ بن عمرو بن مخزوم.2- فاطمه بنت اسد بن هاشم. 3- فاطمه بنت زائدة بن اصم بن رواحة بن حجر بن عبد معيص بن عامر. عائشه به امام حسين علیه السّلام گفت: اين جنازه را از من دور كنيد و ببريد! زيرا شما گروهى هستيد خصومت كننده. امام حسين عليه السّلام جنازه امام حسن عليه السّلام را نزد قبر مادرش زهراء سلام الله علیها برد، سپس آن را از آنجا خارج كرد و در بقيع دفن نمود.
برگرفته از اصول کافی
دوستان و همراهانمان را وعده می دهیم که جریان واقعه ظهور امام زمان علیه السلام و ماجرای بیرون کشیدن جنازه عمر و ابوبکر از قبرشان را در آینده نقل خواهیم کرد و خواهیم دید که غاصبان منصب وصایت انبیاء علیهم السلام هرگز رستگار نمی شوند حتی اگر با نیرنگ بدنشان در کنار انبیاء دفن گردد و در دنیا مورد تکریم برخی پیروان راه گم کرده شان (چه آنانی که هنوز راه را پیدا نکرده اند که ان شاء الله راه را پیدا خواهند کرد و چه آنانی که آیات و نشانه های الهی به آنان عرضه شده است و از آن اعراض نموده اند؛وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها و کیست ظالمتر از آنکه آیات و نشانه ای پروردگارش به او تذکر داده شدو او از آن روی گردانید.(قرآن کریم؛ سوره کهف(18) آیه 57 ). انبیاء و اوصیاء علیهم السلام از آیات و نشانه های الهی می باشند.) قرار گیرند…
در اين سايت براي استخراج آيات و روايات غالبا از دو نرم افزار “گنجينه روايات نور “و “جامع التفاسير نور ” اثر مركز تحقيقات كامپيوتري علوم اسلامي استفاده مي شود.