ناگفته هایی از کریسمس

تقدیم به قلبهایی که به عشق معبود یکتا و در انتظار عیسی مسیح عليه السّلام می تپند …

به همراه بوسه های زرين آفتاب صبح، قطره هایی از آن برکه ی همیشه جاودان، سوار بر نردبان شعاع آفتاب به سوی آسمان پر می کشند و بر بال ابرهای سپید در انتظار روزهایی آمدنی سیر می کنند تا بالاخره بیابند آن لحظات آسمانی را که گل نرگس آشکار گردد و گل مریم ببارد و عطرشان سراسر هستی را در آغوش کشد …

از ابتدای خلقت بشر بر روی این کره ی خاکی، تمامی پیام آوران الهی از سوی معبود یکتا یک پیام واحد را برای بشریت آورده اند، بیکرانه ای از رحمت که تنها راه رسیدن به سعادت و ابدیت می باشد. اما کارگذاران شیطان سنتها و تعالیم آسمانی انبیا و اوصیا را با زرق و برق های شرک و بت پرستی رنگ آمیزی کرده اند و …

به دستور کلیسای کاتولیک رومی بود که تولد حضرت عیسی علیه السّلام در روز 25 دسامبر جشن گرفته شود. اما دایرة المعارف کاتولیک Catholic Encyclopedia درمورد کریسمس می گوید:” کریسمس از اعیاد کلیسای نخستین نبود …اولین نشانۀ این جشن از مصر می باشد.”دایرة المعارف بریتانیکا Britannica Encyclopedia چنین می گوید:” کریسمس از اعیاد کلیسای اولیه نبود؛ کریسمس بوسیلۀ عیسی یا حواریون و یا بوسیلۀ کتاب مقدس تأسیس نشده بود؛ کریسمس بعدها از سنت های مشرکان گرفته شد.”بنا بر دایرة المعارف امریکانا  Americana Encyclopedia :” طبق بسیاری از مستندات، کریسمس در قرن های نخستین کلیسای مسیحیت جشن گرفته نمی شد… در بزرگداشت میلاد عیسی، در قرن چهارم میلادی عیدی به آن اختصاص داده شد… از آنجایی که هیچ تاریخ دقیقی برای میلاد عیسی وجود نداشت، در قرن پنجم میلادی، کلیسای غرب (کاتولیک) فرمان داد تا برای همیشه میلاد عیسی در روز میلاد خورشید، خدای رومیان Sol ، جشن گرفته شود.”

امپراطوری روم قبل از قرن چهارم میلادی بت پرست و مشرک بود. اما وقتی کنستانتین امپراطور شد و مسیحی گشت ، مسیحیت و بت پرستی را با هم برابر اعلام کرد؛ در این زمان بود که رومیان به این آئین جدید رو آوردند. اما یکی از سنت هایی که رومیان با آن انس داشتند ، همان فستیوال بت پرستانۀ 25 دسامبر بود که آمادگی پشت کردن به این سنت را نداشتند. بنا بر دایرة المعارف شَف هرزاگ Schaff-Herzog ،” اعیاد مشرکان از چنان شهرتی بر خوردار بودند که نمی شد بر اثر نفوذ مسیحیت کنار گذاشته شوند. این جشن ها آنقدر طرفدار داشتند که مسیحیان نیز خوشحال گشتند که عذری برای ادامۀ این جشن ها بدون تغییر و تبدیلی داشته باشند.”

ویکی پدیای انگلیسی  Wikipedia Encyclopedia چنین می گوید” میترا معبودی بسیار مهم به شمار میرفت … معبودی از سلسله ی نور … تولد میترا در روز 25 دسامبر بود …میترائیسم آئینی بود که بین قرنهای اول و چهارم میلادی در امپراطوری روم رواج پیدا کرد.” بر مبنای فرهنگ نامۀ وبستر Webster Dictionary :”این آئین [میترائیسم]در قرنهای دوم و سوم میلادی بزرگترین رقیب مسیحیت در این امپراطوری به شمار می رفت.” طبق دائرة المعارف کاتولیک:” میترا خدای نور محسوب می شد….میترائیسم آئین خدای نور می باشد … این آئین مشرکان که آئین خورشید، خدای ایران باستان است، بعد از پیروزی اسکندر از آسیا به اروپا وارد گردید و در قرن اول میلادی در تمامی امپراطوری روم گسترش یافت … اسیران و بازرگانان شرقی، این آئین را در شهرهای امپراطوری روم تبلیغ می کردند.” مرکز اروپایی مطالعات آئین زرتشت European center for Zoroastrian studies نیز چنین می گوید: “روز میلاد میترا، خورشید شکست ناپذیر، روز 25 دسامبر بود … از آنجایی که اولین شب زمستان بلندترین شب سال است، و از آن پس روزها بلندتر می شوند، شب اول زمستان تولد خورشید محسوب می شود.”

طبق ویکی پدیای انگلیسی:”شاهزادگان ارمنستان، کاهنان موروثی میترا محسوب میشدند … معبدهای میترا در سراسر ارمنستان قد بر افراشته بودند، ارمنستان یکی از آخرین مراکز قوی آئین مزدائی میترائیسم بود تا زمانی که ارمنستان رسماً اولین حکومت مسیحیت در جهان گشت.”و در جای دیگر این دائرة المعارف آمده است:”تقویم فعلی ارمنستان، تقویم سنتی ارمنستان است. این تقویم، تقویمی شمسی بر مبنای مدل باستانی مصر است که روز کبیسه را در نظر نمی گیرد و در نتیجه تطابق آن با تقویم گرگوری (Gregorian calendar) متغیر می باشد. تقویم باستانی ارمنستان تقویمی قمری بر مبنای ماه های 28 روزه بود.” و طبق دائرة المعارف نِیشن مستر NationMaster Encyclopedia :”در اکثر جهان کریسمس در 25 دسامبر جشن گرفته می شود … کلیسای ارمنستان در 6 ژانویه، و کلیساهای ارتدکس شرق که هنوز از تقویم ژولین (Julian calendar) استفاده می کنند کریسمس را در تطابق ژولینی 25 دسامبر یعنی 7 ژانویه در تقویم گرگوری جشن می گیرند، زیرا این دو تقویم حدود 13 روز با هم تفاوت دارند.”

بنا بر این ارمنستان نیز مانند امپراطوری روم قبل از پذیرش مسیحیت، پیرو آئین میترائیسم بود. پس تفاوت تاریخ کریسمس در فرهنگ های مختلف مِن جمله در میان ارمنیان، تنها از تفاوت تطابق تقویم های متفاوت سرچشمه می گیرد. واقعیت غم انگیز اینست که تمام دنیا میلاد حضرت عیسی (علیه السلام) را در روز میلاد خورشید، خدای مشرکان، جشن می گیرند. البته شایان تذکر است که منشأ میترائیسم به سالها پیش از مسیحیت در میان فرهنگ های کهن بر می گردد.

ویکی پدیای انگلیسی دربارۀ شب یلدا چنین می گوید:”شب یلدا که از آئین کهن ایرانیان می باشد به معنای شب میلاد است و باقیمانده ی فرهنگی است که میلاد خدای نور را جشن می گرفتند.” لغت نامه دهخدا تصریح می کند که یلدا یک واژه فارسی نیست بلکه واژه ای ست سُریانی معادل واژه عربی “میلاد”؛ شایان تذکر است که ریشه میلاد نیز “یلد” است. دهخدا می نویسد شب یلدا مشهور به شب ظهور “میترا” یا همان “مهر” بود که مسیحیت بعدها شب میلاد حضرت عیسی را در این شب تثبیت نمود. در ایران قدیم، احتمالاً چهار هزار سال پیش از این، جشن های شب یلدا از 21 دسامبر تا 1 ژانویه ادامه داشت. پس از شب یلدا یعنی طولانی ترین شب سال، که روزها بلندتر و بلندتر می شوند، این را نشانه ی پیروزی نور بر تاریکی می پنداشتند. در این دهه درخت همیشه سبزی را که در فصل سرما نیز سبز بود، تزئین می کردند، و به خاطر مقاومتش، آنرا مظهری از میترا می دانستند. جوانان آرزوهای خود را در پارچه های رنگی می پیچیدند و از درخت آویزان می کردند و برای میترا هدایایی می گذاشتند تا پاسخشان دهد.

دقتی دیگر در آیین میترائیسم روشن می کند که میترا را در واقع پسر خورشید یعنی پسر خدای کیهانی خود  می دانستند، و در نتیجه تولد میترا را “9” ماه پس از تولد خورشید -که در ابتدای بهار می دانستند- حساب می کردند. همین برداشت به نظر بعضی محققین مسیحی در مسیحیت نیز رسوخ کرد. بریتانیکا Encyclopedia Britannica به عنوان یکی از دلایل انتخاب 25 دسامبر برای میلاد مسیح می نویسد که روز اعتدال بهاری روز ابتدای خلقت پنداشته می شد و 9 ماه بعد را روزی که مسیح زاییده شد قرار دادند. سوزان رُل Susan K. Roll می گوید که مسیحیت برخی از نماد پردازی های کیهانی خورشید پرستان روم را شبیه سازی و اقتباس نمود  و بدون معطلی احساس وفاداری تازه مسیحی شدگان به خدایان پیشینشان را غصب نمود.

برگرفته از Susan K. Roll, Toward the Origin of Christmas (Kempen 1995, p. 107, as cited in the English Wikipedia). 

جالب توجه است که فرهنگ پرستش خورشید و بزرگداشت میلادش در 25 دسامبر و نماد درخت همیشه سبز تنها به میترائیسم بازنمی گردد. در اینجا، نمونه ای را متذکر می شویم. نمرود، فرمانروای بابل، آنچنان شخصیتی شیطانی داشت که گفته می شود با مادرش به نام سمیرامیس ازدواج کرد. بعد از مرگ نمرود، مادرش که همسرش هم بود، بقای روح نمرود را تبلیغ کرد. سمیرا میس مدعی شد که درختی همیشه سبز به طور ناگهانی از تنۀ یک درخت مرده رشد کرد.او می گفت که نمرود در سالگرد تولدش هر ساله به این درخت همیشه سبز می آید و هدایایی در زیر آن می گذارد. تولد نمرود روز 25 دسامبر بود. با این حیله های سمیرامیس وی ملکه و الهۀ بهشت نامیده شد و نمرود، پسر آسمانی و در واقع پسرخورشید( یکی از خدایان بابلیان به نام Baal )،خوانده شد. و چنین بود که پرستش مادر و پسر آغاز گردید، سنتی که بعدها در میان مسیحیان با پرستش مریم و عیسی علیهم السّلام رواج یافت.(دیوید مایر David J.  Meyer، مرکز بین المللی کشیشی آخرین کصور، Last Trumpet Ministries International، ویسکانسین، آمریکا Wisconsin, US؛ ویلهلم ولفارد ‌ Wilhelm J Wolfaardt ،‌ مرکز بین المللی روحانی میراث عبری Hebraic Heritage Ministries International، اوهایو، آمریکا Ohio, US)

نکتۀ مهم اینست که در عین حالی که بازرگانان و اسیران جنگی تمدن ها و فرهنگ ها را اشاعه می دادند، ولی حقیقت امر اینست که رهبر و پیشوای تمامی مشرکان در هر جای دنیا و در هر زمان که باشند، ابلیس است در نتیجه جای تعجب وجود ندارد که اساطیر و نمادهای فرهنگ های مشرکان تا این حد شبیه به هم می باشد.حضرت ابراهیم  علیه السلام از منطقه ای  مشهور به بابل جهت جلب نظر مشرکان خورشید پرست چنین فرمودند:

فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـذَا رَبِّی …

پس آن هنگام که (ابراهیم) خورشید درخشان را دید، گفت: این خدای من است…

سپس برای اثبات صحیح نبودن این باور ادامه دادند:

فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ یَا قَوْمِ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ 78

إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِیفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ 79

و چون آن(خورشید) ناپدید گردید،گفت: ای گروه مشرکان من از آنچه شما شریک خدا قرار می دهید بیزارم. من با ایمان خالص روی به سوی خدائی آورم که آفرینندۀ آسمانها و زمین است و من از مشرکان نیستم. (قرآن، سورۀ انعام 6، آیات 78و 79)

آنچه مجموعاً در این نوشتار بیان کردیم، تنها نمونه ای است مستند از یک تحریف در میان هزاران تحریف وارد شده از فرهنگهای کیهان پرستی در تعالیم حضرت عیسی علیه السلام؛ تحریفاتی ریشه ای که به مرور الوهیت عیسی علیه السلام، اعتقاد به خدای پدر و خدای پسر، تثلیث و … را تثبیت نمود. مستندات عرضه شده به وضوح نشان می دهند که چگونه یک سنت مشرکان قرن هاست به عنوان سنتی الهی عرضه شده است. آن هنگام که آخرین پیامبر الهی صلی الله علیه و آله و سلم که همه ی پیامبران و اوصیای پیشین علیهم السلام بشارت ایشان را داده بودند، آمدند، تمامی بشریت را مجدداً به صراط مستقیم فراخواندند و در حین تأیید همۀ پیامبران الهی، با آیات قرآن متذکر شدند که متأسفانه پیروان آنان به عقائد کفر آلود پیشینیان خود نزدیک شده اند:

… ذَلِکَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ یُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قَبْلُ … این سخنان که آنان(بهودیان و مسیحیان)بر زبان می رانند خود را به اقوال کافران پیش از خود نزدیک می کنند. (قرآن کریم، سورۀ توبه9، آیه 30)

اینک قلبهای ما در انتظار روزهایی می تپند که مهدی و عیسی علیهما السّلام بازگردند و تمامی فطرتهای الهی به هدایت آن گل نرگس و گل مریم عطرافشانی کنند و هم اینک نیز با توسل به برگزیدگان الهی راه خویش را در این روزگار پیچیده و پرتلاطم می یابیم.

با در نظر داشتن این نکتۀ قرآنی که خداوند ظالمترین اشخاص را آنانی که کلام خدا را تحریف و تکذیب می کنند می شمارد (سورۀ انعام6، آیۀ 21) میلاد حقیقی حضرت عیسی علبه السّلام را تبریک می گوئیم و شما را به خواندن مقالۀ میلاد عیسی مسیح دعوت می نمائیم.

در اين سايت براي استخراج آيات و روايات غالبا از دو نرم افزار “گنجينه روايات نور “و “جامع التفاسير نور ”  اثر مركز تحقيقات كامپيوتري علوم اسلامي استفاده مي شود.

پی نوشت:

در نوشتارهای این سایت در برخی موارد از مقالات تحقیقی دانشنامه ویکی پدیای انگلیسی استفاده شده است که توسط یهودیان و مسیحیان در اثبات ادعاهای یهودیت و مسیحیت بر مبنای کتب یهودی و مسیحی ای که از دیدگاه آنان موثق شمرده می شود نوشته شده است. تذکر این نکته نیز لازم است که درجه ویکی پدیای انگلیسی به هیچ وجه قابل مقایسه با ویکی پدیای فارسی نیست. یک نمونه تحقیقات درباره اعتبار آکادمیک ویکی پدیای انگلیسی به قرار زیر است:نشریه ی علمی انگلیسی Nature با تجربه ای قریب به 150 سال، که در سال2010 مسیحی توسط “گزارش نقل قولهای مجلات” Journal Citation Reportsبه عنوان ژورنال علمی ای که بیشترین ذکر نقل قول های مستند را در جهان داراست شناخته شد، در دسامبر 2005 گزارشی در مورد 42 مقاله علمی منتخب در ویکپدیای
انگلیسی English Wikipedia و دایره المعارف بریتانیکا Encyclopædia Britannica جهت ارزیابی و مقایسه صحت و دقت این دو دایره المعارف انتشار نمود. نتیجه این ارزیابی این بود که ویکپدیای انگلیسی از لحاظ دقت و صحت مقالات علمی بسیار به دایره المعارف بریتانیکا نزدیک است.

(from: Giles,J. (2005). “Internet encyclopaedias go head to head: Jimmy Wales’ Wikipedia comes close to Britannica in terms of the accuracy of its science entries”. Nature 438 (7070): 900–1. Bibcode: 2005Natur.438.900G. doi: 10.1038/438900a. PMID 16355180.)

 در عین حال ما درصدد تأیید هرآنچه در ویکی پدیای انگلیسی عرضه شده است نیستیم لیکن با نقد و بررسی مستندات یهودی و مسیحی اثباتی خودشان در جهت روشن کردن حق و باطل استفاده می کنیم. چنانکه از کتبی چون صحیح بخاری سنی نیز که به هیچ وجه نزد ما معتبر نیست  نقل قول می کنیم در حالیکه درصدد تصدیق اینگونه کتب نیستیم بلکه به دنبال روشن کردن حقی هستیم که با قلم تحریف با باطل پوشانیده شده است. سعی ما بر آن بوده است که در عین ارائه کتب ارجاعی دانشنامه ویکی پدیای انگلیسی، مستندات یهودی و مسیحیِ غیر از این دانشنامه را نیز ارائه کنیم تا جایی برای شک در آنچه یهودیان و مسیحیان باور دارند باقی نگذاریم.

قرآن کریم ما را راهنمایی می کند که حق با باطل در نوشتارها و گفتارهای مخالفان پوشانیده شده است: و لا تلبسوا الحق بالباطل (حق را به باطل نپوشانید. آیه 42 سوره بقره(2)). همچنین روش احتجاج محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین با مخالفین نیز ما را به یافتن حقیقت در میان بواطیل راهنمایی می کند: به عنوان نمونه به  یکی ازمناظرات امام رضا علیه السّلام با  علمای ادیان متفاوت اشاره می کنیم که حضرت در عین تأیید نکردن کتبی که نزد آنان بود از عباراتی از همان کتب برای هدایت ایشان و روشن کردن بطلان ادعای ایشان استفاده می کنند. ما قسمتی از این مناظره را در مقاله مناظره امام رضا علیه السّلام عرضه کرده ایم.