هشدار…خطر…بیدار باش – قسمت ششم

آه! … آیا با مشاهده وقوع زلزله ها، سیل ها، بلاها، بیماریها، همه گیری ها و … از خواب غفلت بیدار می شویم و این هشدارها را جدی می گیریم و در مسیر حیات بخش استغفار و بندگی خدای یگانه و اطاعت برگزیدگان معصومش قرار می گیریم … یا اینکه خود را به جریان مهلک رها شدگی و دوری از اطاعت و بندگی خدا می سپاریم … تا اینکه ناگهانی وقت تمام شود …؟!

انتخاب با ماست و البته پی آمدهای دنیوی و اخروی این انتخاب نیز بر ماست …

در این مقطعِ زمانی که جامعه جهانی درگیر بیماری ناشی از ویروس کرونا (COVID-19) جا دارد که به نمونه ای از احادیث معصومین علیهم السلام -که به همه گیری هایی در زمان غیبت امام عصر علیه السلام اشاره دارند- بنگریم و اندکی با هم بیاندیشیم.

در کتاب كمال الدين و تمام النعمة ج2 ص655 حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که در آن حضرت علیه السلام به بیماری مسریِ همه گیری پيش از ظهور قائم عليه السلام اشاره می فرمایند که کثیری -به نظر می رسد یک سوم- از جمعیت دنیا را به کام مرگ فرو می برد …

چنانکه بارها گفته ایم، باز هم می گوئیم که احدی از زمان ظهور حضرت مهدی علیه السّلام خبر ندارد و در نتیجه اولا به اینگونه احادیث مهم باید به عنوان هشدارهایی دردناک و بیدار کننده نگریست و اندیشید … و ثانیا هرگز نباید فراموش کرد که ائمه علیهم السلام خود فرموده اند که تمام حوادث پیش بینی شده مربوط به ظهور امام عصر علیه السّلام بداء پذیر یعنی قابل تغییر و حتی محو می باشند … پس وظیفه معنوی روشن است: بیدار شدن و اندیشیدن، توبه حقیقی، اطاعت و بندگی، صدقه، دعای خالصانه و مضطرانه در عین حال صبورانه و تسلیمانه برای ظهور آن یگانه گوهرِ فریدِ طریدِ شرید و …

ما و شما علم این را نداریم که آیا این بیماری همه گیر کرونا ربطی به آنچه امام علیه السّلام فرموده اند دارد یا ندارد … لیکن این بیماری همه گیر را هشداری بیدارکننده می دانیم … خطر، به اصطلاح، در بیخ گوش همه ما کمین کرده است …

شایان تذکر است که به گفته اکثر کارشناسان، این ویروس کرونا هوابرد نیست؛ اما به علت ناشناختگی خصوصیات این ویروس برخی کارشناسان احتمال هوابرد بودن آنرا رد نکرده اند … که در این صورت ویروس می تواند از طریق کولرها و سیستم های تهویه و … نیز پخش شود …

البته از تبعات و پی آمدهای غیر قابل اجتنابِ همه گیری ها نیز نمی توان غفلت کرد که همچون خود پدیده همه گیری، بسیار خطرناک و مخرب می باشند …

در این زمان  که از آغاز شیوع این ویروس کرونا چند ماهی می گذرد، هنوز این ویروس در دنیا مهار نشده است و آینده قابل پیش بینی نیست و البته اگر مهار شدنش هر چه بیشتر به طول انجامد تبعات اقتصادی آن -شامل بیکاری، فقر، گرسنگی و …- برای بشر روز به روز دردناک تر می شود …

حال تصور کنیم اگر ویروس ها یا پدیده هایی ناشناخته و غافلگیرکننده -چنانکه اینک این ویروس کرونای ناشناخته جهان را غافلگیر کرده است- کل هوای تنفسی جهان یا محصولات کشاورزی و دامداری یا ذخایر آب آشامیدنی دنیا یا … را آلوده می کرد، چه می شد! یقینا میزان مبتلایان و تلفات فراتر از تحمل می گشت …

یا اگر پدیده ای -مانند برخورد اجرام آسمانی- منجر به  نابودی و هلاکتی فراگیر بر روی کره زمین می شد … یا …

و البته هر چه همه گیری یا بلا شدیدتر و زمان وقوع و تبعات آن طولانی تر باشد فقر و گرسنگی و … بیشتر می شود و جهان می تواند به سوی قحطی و هرجومرجی قیر قابل تصور حرکت کند …

اندکی بیاندیشیم:

آیا حقیقتا تفکر و تعقل کرده ایم که چقدر آسیب پذیر هستیم؟! همین ویروس کرونای بسیار بسیار کوچک در زمانی بسیار کوتاه زندگی انسانها در سراسر دنیا را -اینچنین که شاهدش هستیم- دگرگون ساخت و همه برنامه ریزی ها را تحت الشعاع خود قرار داد …

اینکه آیا بشر سرکش عمدا در تولید یا پخش این ویروس دست داشته است یا نه، خدا می داند … ولی اگر چنین باشد در نظر داشته باشیم اینکه خداوند اذن پخش آن را داده است به معنای رضایت خدا از عاملان آن -هر کس یا کسانی که باشند- نمی باشد؛ اساسا اذن خداوند و رضایت او دو مقوله جدا از هم هستند … برای مثال، خدای حکیمِ علیم به ابن ملجم ملعون و امثال او اذن داد یعنی در این دنیا که دار اختیار است و اعمال مختارانه انسانها ورود به بهشت و جهنمِ اخروی را رقم می زنند، جلوی آنان را نگرفت و دست پلیدشان را خشک نکرد لیکن خداوند هرگز از عمل ایشان راضی نبوده و نخواهد بود و این انسان نماهای مختار -که به سوء اختیارشان کردند آنچه که کردند- تا ابد به سزای اعمال خودشان در عذابهای دردناک خواهند بود …

اما به هر حال … این ویروس وارد جوامع شد … و خداوند شاهد چگونگی رویکرد تک تک انسانها در برابر آن است … گروهی اصلا نمی اندیشند و همچنان در خواب و بازیهای دنیا باقی می مانند … گروهی خود را کاملا مسلط می پندارند … گروهی هم با مشاهده فسخ تصمیمها و گشوده شدن گره از سختی ها و نقض همت ها متذکر می شوند که خداوند مالک بِلا منازع تمامی هستی است و مالکیت مشروط را موقتا و امتحانا به ایشان تملیک کرده است در حالیکه خداوند املک است … (برگرفته از نهج البلاغه کلمات قصار شماره 250) … و انسانها باز هم آزمایش می شوند تا باورمندان از ناباوران جدا شوند …

و ما نمی دانیم … شاید ایم همه گیری همان همه گیری بزرگی باشد که امام علیه السّلام به آن اشاره نمود … و با استغفار و دعاهای مؤمنانِ متوسل به ذوات مقدس چهارده معصوم علیهم السّلام -که تنها راه نجات هستند- انشاءالله در حال تغییر و ضعیف شدن باشد …البته اکنون  در تابستان 99 مجدد این همه گیری در سراسر جهان در حال شدیدتر شدن است.

و ما نمی دانیم … شاید هم این همه گیری، آن همه گیری عظیمی که امام علیه السّلام به آن اشاره نمود نباشد …  اما مانند مانورهایی که برای زلزله و امثال آن انجام می شود، می تواند هشدار باش و بیدار باشی بسیار جدی باشد و خطر بزرگ را ملموس سازد … در هر صورت ناگهان وقت به پایان خواهد رسید …

پس آیا وقت آن نرسیده است که از خواب غفلت بیدار شویم و مستکبرانه فریب وسوسه های شیطان و نفس اماره را -که به ما می گویند بر همه چیز مسلطیم و هر چه بخواهیم توانیم کرد- نخوریم و متواضعانه مطیع خدای یگانه گردیم و بنا بر استانداردهای خیرخواهانه و دوراندیشانه خالقمان زندگی کنیم؟!

چنانچه در قسمت دوم این نوشتار نیز متذکر شدیم:

أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ 

اعلموا ان اللّه يحى الارض بعد موتها قد بينا لكم الايات لعلكم تعقلون

آیا برای اهل ایمان وقت آن نرسیده که دل هایشان برای یاد و ذکر خدا و قرآنی که نازل شده نرم و فروتن شود؟ و مانند کسانی نباشند که پیش از این کتاب آسمانی به آنان داده شده بود، آن گاه روزگار بر آنان طولانی گشت، در نتیجه دل هایشان در برابر حقیقت، سخت و غیر قابل انعطاف شد، و بسیاری از آنان نافرمان بودند.

بدانيد كه خدا است كه زمين را بعد از مردنش زنده مى كند، ما آيات را برايتان بيان كرديم تا شايد تعقل كنيد.( سوره حدید(57)، آیات  16و17)

امام باقر (علیه السّلام) در تفسیر ((اعلموا ان الله یحیی الارض بعد موتها)) فرمود: یحیی الله تعالی بالقائم بعد موتها، یعنی بموتها کفر اهلها، و الکافر میت!

خداوند زمین را به وسیله حضرت مهدی (علیه السّلام) زنده می کند بعد از آنکه مرده باشد، و منظور از مردن زمین کفر اهل آن است و کافر مرده است! (کمال الدین مطابق نقل نورالثقلین جلد 5 صفحه )

آه! … قرنهاست که از این غیبت پر غربت می گذرد و ما مانند ایتام سرکشی هستیم که هر روز بر غفلتمان می افزائیم و قدر پر ارزشترین گوهر هستی را نمی دانیم …

ادامه دارد …