پنج‌شنبه, می 16, 2024
من یک مسیحی هستم

شباهت هاي عيسيِ مسيحيان با ديونيسوس خداي يوناني شر اب…(قسمت پنجم)

3- ديونيسوس در یک غار یا یک اصطبل ساده در بیست و پنجم دسامبر در برابر سه چوپان به دنیا آمد.

الفداستان به دنيا آمدن حضرت عيسي عليه السلام ‌در انجيل

” 5 تا نام او بامریم که نامزد او بود و نزدیک به زاییدن بود، ثبت گردد. 6 و وقتی که ایشان در آنجا بودند، هنگام وضع حمل او رسیده، 7 پسر نخستین خود رازایید. و او را در قنداقه پیچیده، در آخور(اصطبل) خوابانید. زیرا که برای ایشان در منزل جای نبود. 8 و در آن نواحی، شبانان در صحرا بسرمی بردند و در شب پاسبانی گله های خویش می‌کردند. 9 ناگاه فرشته خداوند بر ایشان ظاهرشد و کبریایی خداوند بر گرد ایشان تابید و بغایت ترسان گشتند. 10 فرشته ایشان را گفت: مترسید، زیرا اینک بشارت خوشی عظیم به شما می‌دهم که برای جمیع قوم خواهد بود. 11 که امروز برای شما در شهر داود، نجات‌دهنده‌ای که مسیح خداوند باشد متولد شد. 12 و علامت برای شمااین است که طفلی در قنداقه پیچیده و در آخورخوابیده خواهید یافت. 13 در همان حال فوجی از لشکر آسمانی با فرشته حاضر شده، خدا راتسبیح‌کنان می‌گفتند: 14 خدا را در اعلی علیین جلال و بر زمین سلامتی و در میان مردم رضامندی باد. 15 و چون فرشتگان از نزد ایشان به آسمان رفتند، شبانان با یکدیگر گفتند: الان به بیت لحم برویم و این چیزی را که واقع شده و خداوند آن را به ما اعلام نموده است ببینیم. 16 پس به شتاب رفته، مریم و یوسف و آن طفل رادر آخور خوابیده یافتند. 17 چون این را دیدند، آن سخنی را که درباره طفل بدیشان گفته شده بود، شهرت دادند. 18 و هر‌که می‌شنید از آنچه شبانان بدیشان گفتند، تعجب می‌نمود. 19 امامریم در دل خود متفکر شده، این همه سخنان رانگاه می‌داشت. 20 ” (انجيل لوقا ، باب 2)

اسناد مسيحي ميلاد حضرت عيسي عليه السلام را بيست و پنج دسامبر معرفي كرده اند. رجوع شود به مقاله “ناگفته هايي از كريسمس“‌ و “ميلاد عيسي مسيح عليه السلام“.

ببيان حقيقت از قران كريم درباره به دنيا آمدن حضرت عيسي عليه السلام

فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكاَنًا قَصِيًّا

فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلىَ‏ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَالَيْتَنىِ مِتُّ قَبْلَ هَاذَا وَ كُنتُ نَسْيًا مَّنسِيًّا

فَنَادَئهَا مِن تحتها أَلَّا تحزَنىِ قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تحتَكِ سَرِيًّا

وَ هُزِّى إِلَيْكِ بجذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا

فَكلى وَ اشْرَبىِ وَ قَرِّى عَيْنًا  فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولىِ إِنىّ‏ِ نَذَرْتُ لِلرَّحْمَانِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا

پس به او آبستن شد و او را با خود به مكانى دورافتاده برد. درد زاييدن او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: اى كاش پيش از اين مرده بودم و از يادها فراموش شده بودم. [كودك] از زير او ندا داد: محزون مباش، پروردگارت از زير پاى تو جوى آبى روان ساخت. و اين تنه نخل را به طرف خود بتكان تا بر تو رطب تازه فرو ريزد. پس بخور و بياشام و چشم روشن دار. پس اگر از آدميان كسى را ديدى بگوى: براى خداى رحمان روزه نذر كرده‏ام و امروز مطلقاً با بشري سخن نخواهم گفت. (قرآن کریم؛ سوره مريم(19)، آیات 22 الی 26)

4-    ديونيسوس به پیروانش امکان تولد مجدد از طریق غسل تعمید را می داد .

الفاسناد غسل تعميد در مسيحيت

“لیکن این قدر نوشته شد تا ایمان آورید که عیسی، مسیح و پسرخدا است و تا ایمان آورده به اسم او حیات یابید.” (یوحنا، باب 20 ، عبارت 31)

“پس رفته همه امتها را شاگرد سازید و ایشان را به اسم اب و ابن و روح القدس تعمید دهید.” (انجیل متی باب 28 شماره 19)

“زیرا همه شما که در مسیح تعمید یافتید، مسیح را در بر‌گرفتید.” (رساله پولس به غلاطیان، باب 3، عبارت 27)

” و با وی در تعمید مدفون گشتید که در آن هم برخیزانیده شدید به ایمان بر عمل خدا که او را ازمردگان برخیزانید.” (رساله پولس به كولسيان فصل2 عبارت12)

و…

بديدگاه قرآني درباره تولد مجدد

مسيحيان با اعتقاد به اصل تحريف شده “گناه نخستين “‌ معتقدند كه نوزادان گناهكار به دنيا مي آيند و با غسل تعميد پاك مي شوند. اسلام اين موضوع را نفي مي كند و گناه را صرفا مربوط به اعمال انسان مختار عاقل و بالغ مي داند كه توسط توبه خالصانه و تصحيح اعمال و اعتقادات فرد و اطاعت خداوند و جبران خسارات وارده مي تواند پاك شود مثل اينكه دوباره پاك از مادر متولد شده است.  شايان تذكر است كه غسل هاي وارد شده در اسلام به هيچ وجه با فلسفه ي غسل تعميد در مسيحيت شباهتي ندارد بلكه براي پاك شدن جسم و روح انسان بالغ مي باشد.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ 

ای کسانی که ايمان آورده ايد ، به درگاه خدا توبه کنيد ، توبه ي نصوح ، اميد است که پروردگارتان گناهانتان را محو کند و شما را به بهشتهايی داخل کند که در آن نهرها جاری است …(قرآن کریم؛ سورۀ تحریم (66)، آیه 8)

وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى

و بي ترديد من آمرزنده كسي هستم كه توبه کند و ايمان آورد و کار شايسته کند و آنگاه به راه هدايت آيد. ( قرآن کریم؛ سورۀ طه(20)، آیه 82)

ادامه دارد…