شباهت هاي عيسيِ مسيحيان با ديونيسوس خداي يوناني شر اب…(قسمت ششم)
5- ديونيسوس به صورت معجزه آسایی در یک جشن عروسی آب را به شراب تبدیل کرد.
الف) تبديل كردن آب به شراب از سوي عيسي مسيحيان به نقل از اناجيل
و در روز سوم، در قانای جلیل عروسی بودو مادر عیسی در آنجا بود. و عیسی وشاگردانش را نیز به عروسی دعوت کردند. وچون شراب تمام شد، مادر عیسی بدو گفت:شراب ندارند. عیسی به وی گفت:ای زن مرابا تو چه‌کار است؟ ساعت من هنوز نرسیده است. مادرش به نوکران گفت:هر‌چه به شماگوید بکنید.و در آنجا شش قدح سنگی برحسب تطهیریهود نهاده بودند که هر یک گنجایش دو یا سه کیل داشت.عیسی بدیشان گفت: قدحها را ازآب پر کنید. و آنها را لبریز کردند. . پس بدیشان گفت:الان بردارید و به نزد رئیس مجلس ببرید. پس بردند؛ و چون رئیس مجلس آن آب را که شراب گردیده بود، بچشید و ندانست که از کجااست، لیکن نوکرانی که آب را کشیده بودند، می‌دانستند، رئیس مجلس داماد را مخاطب ساخته، بدو گفت: هرکسی شراب خوب رااول می‌آورد و چون مست شدند، بدتر از آن. لیکن تو شراب خوب را تا حال نگاه داشتی؟و این ابتدای معجزاتی است که از عیسی درقانای جلیل صادر گشت و جلال خود را ظاهرکرد و شاگردانش به او ایمان آوردند. (انجیل یوحنا، باب 2، عبارات 1 الی11)
ب) ابطال اين تحريف و سند قرآني و روايي از حرمت شراب
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ… (قرآن کریم؛ سوره بقره (2)، آیه 219)
تو را از شراب و قمار مىپرسند. بگو: در آن دو گناهى كبيره است…
قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبىَِّ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنها وَ مَا بَطَنَ وَ الْاثْمَ و…
بگو: « اينست و جز اين نيست كه پروردگار من حرام كرده است فواحش را، چه آشكار باشد چه پنهان، و گناه را و … (قرآن كريم؛سوره اعراف (7) آيه 33)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ. انَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ (قرآن کریم؛ سوره مائده(5) آیه 90 و 91)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، شراب و قمار و بتها و گروبندى با تيرها پليدى و كار شيطان است، از آن اجتناب كنيد تا رستگار شويد. شيطان مىخواهد با شراب و قمار ميان شما كينه و دشمنى افكند و شما را از ذكر خدا و نماز باز دارد، پس آيا دست بردار هستيد؟
پيشتر هم رواياتي را نقل كرديم كه در آنها اشاره شده بود كه شراب در شريعت تمامي انبياء الهي حرام بوده است. اينك به چند نمونه از روايات معصومين عليهم السلام در مورد تحريم شراب در اسلام اشاره مي كنيم:
مسعدة بن زياد از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم فرمودند: هر كس در يكى از رگهايش چيزى اندك از آنچه بسيارش مست ميكند داخل سازد، خداوند عزيز آن رگ را به سيصد و شصت نوع عذاب شكنجه خواهد كرد.(ثواب الاعمال، ترجمه غفارى، ص 556)
و نقل شده است كه پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله فرمودند: بحق آن كه مرا بحق برانگيزانيده است شارب الخمر تشنه ميميرد و در قبر تشنه است و روز قيامت تشنه برانگيخته مىشود و فرياد ميكند وا عطشاه واى از تشنگى هزار سال. پس او را آبى ميدهند مانند مس گداخته كه رويها را بريان ميكند بد آشاميدنيست و بد مكانيست پس روي او پخته مىشود و دندانها و چشمهاى او در آن ظرف ميريزد پس او را چاره نيست از آشاميدن آن پس گداخته مىشود آن چه در شكم او است. (كاشف الاستار در ترجمه جامع الاخبار ص 135 )
نيز از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نقل شده است كه فرمودند: به آن كه مرا بحق به پيغمبرى برانگيزانيد نياشامد خمر را مگر ملعون در تورية و انجيل و زبور و فرقان (كاشف الاستار در ترجمه جامع الاخبار ص 140)
نقل شده است از امام صادق عليه السلام پرسيدند: براى چه خداوند خمر را حرام كرد كه لذّتى بالاتر از آن نيست؟ امام صادق فرمودند: آن را ممنوع كرد چون أمّ الخبائث است، و رأس هر بدى، زيرا بر شارب خمر (مست) لحظهاى مىآيد كه عقل از او گرفته شده و خدايش را نمىشناسد، و دست خود به هر معصيت و گناه آلوده مىسازد حتّى از هتك حرمت محارم نيز ابايى ندارد، و زمام و مهار فرد مست بدست شيطان است، اگر او را فرمان به سجده بتها نمايد همان كند،و هر كجا كه او را بكشد اطاعت مىكند. (احتجاج، ترجمه جعفرى ج2 ص 237 )
نقل شده است فردي از امام صادق عليه السلام درباره مردي پرسيد كه بيماري بواسير سختي داشت و برايش دارويي تجويز كرده بودند كه شراب داشت و گفت او قصد لذت ندارد و صرفا قصد درمان دارد. حضرت به او فرمودند كه نبايد حتي جرعه اي از آن را بخورد. براي آنكه حرام است و خداوند متعال در چيزي كه حرام كرده است شفا و دوا قرار نداده است. (از بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج59ص86)
در روايت ديگري نقل شده است كه زني به امام صادق عليه السلام عرض كرد كه براي بيماري اش شراب تجويز كرده اند و از ايشان پرسيد كه آيا مي تواند آن را بنوشد. حضرت به او فرمودند كه من به تو اجازه قطره اي از آن را ندهم و يك قطره از آن نچش كه زماني كه جانت به گلو رسيد پشيمان مي شوي. (از بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهارص ج59 ص 88 )
از فضل بن شاذان نقل شده است كه گفت از حضرت رضا عليه السلام شنيدم كه فرمودند: چون سر مبارك حسين بن على عليه السلام را به شام بردند يزيد لعنه الله عليه دستور داد كه آن سر را در مجلسش گذاشتند و سفره غذا را گسترانيدند. آن ملعون با اصحاب خود شروع كردند به طعام خوردن و آبجو (فقاع) خوردند. پس از فراغت دستور داد آن سر مبارك را در ميان طشتى گذاشتند و در زير تخت او گذاشتند و بر روى تخت سفره شطرنج پهن كردند و آن ملعون نشست به شطرنج بازى كردن و نام حسين و پدر بزرگوارش عليهما السلام و جد امجدش صلي الله عليه و آله را مي برد و سخريه و استهزا به ايشان مي نمود و چون بر حريف خود در قمار غالب مىآمد سه مرتبه آبجو (فقاع) ميخورد پس از آن باقيمانده آن را در پهلوى طشت بر روى زمين مي ريخت. پس هر كسى كه از شيعيان ما باشد بايد از آبجو(فقاع) خوردن و شطرنج بازى كردن دورى كند و هر كس آبجو(فقاع) يا شطرنج ببيند بايد حسين عليه السلام را ياد كند و يزيد و آل زياد را لعنت كند و اگر چنين كرد حقتعالى گناهان او را محو كند اگر چه به عدد ستارها باشد. (عيون أخبار الرضا عليه السلام ج2 ص 22)
قابل تذكر است كه هنوز برخي از فرقه هاي اهل كتاب هر چند خود نيز تحريف شده هستند، مانند فرقه مورمون ها Mormons و اِي ميش ها Amish ي مسيحيت، احكامي در مورد تحريم شراب دارند. فرقه هايي از مسيحيت كه مشروبات الكي را را حرام مي دانند به تحريم گرايان Prohibitionists مشهورند:
“تحريم گراياني چون استفن رينولدز Stephen Reynolds و جك ون ايمپ Jack Van Impe بر اين باورند كه عهدين Bibleاز نوشيدن الكل منع مي كند، و عده اي معتقدند كه اشاره اي كه به مصرف به اصطلاح شراب براي مصارف پزشكي در تيموتي 1 5:23 شده است اشاره اي ست به آب انگور تخمير نشده. آنها معتقدند كه وا‍ژه هاي استفاده شده براي نوشيدني هاي الكلي در عهدين مي تواند بر انواع غير الكلي مثل آب انگور تخمير نشده هم دلالت كند و به اين دليل بافت متن مي بايست تعيين كند كه كدام معنا مورد نظر است. در متوني كه در آنها ديدي منفي نسبت به نوشيدني ها وجود دارد تحريم گرايان آنها را نوشيدني هاي الكلي مي دانند و آنجا كه به نوشيدني ها ديدي مثبت وجود دارد معتقدند اشاره به نوشيدني هاي غير الكلي مي باشد. تحريم گرايان ترجمه كنندگان عهدين را نيز متهم مي كنند به ارائه ي تمايل و سوگيري به سمت الكل كه معناي متون اصلي را تيره و تاريك و مبهم مي سازد.” ( دائره المعارف ويكي پدياي انگليسي English Wikipedia)
ادامه دارد…