ذبح عظیم(قسمت اول)

هنگامى كه خداوند متعال به حضرت ابراهيم علیه السّلام دستور داد آن گوسفند را كه براى آن حضرت نازل شده بود در عوض فرزندش اسماعيل علیه السّلام ذبح نمايد حضرت ابراهيم علیه السّلام آرزو کرد که کاش پسرش اسماعيل علیه السّلام را به دست خویش ذبح مي كرد و مأمور ذبح آن گوسفند نمي شد تا مصيبت پدرى به قلبش برسد كه عزيزترين فرزندانش را ذبح می کند تا با این کار مستوجب بالا‏ترين درجات ثواب مصیبت زدگان شود.

خداوند عزّوجل به حضرت ابراهيم علیه السّلام وحى كرد: يا ابراهيم! محبوبترين خلق من نزد تو كيست؟ گفت:پروردگارا! خلقى را نيافريدى كه از حبيب تو حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نزد من عزيزتر باشد. خطاب شد:آيا محمّد نزد تو محبوبتر است يا خودت. گفت:بلكه حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله نزد من از خودم محبوبتر است.خطاب رسيد: فرزند حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله نزد تو محبوبتر است يا فرزند خودت؟ گفت: بلكه فرزند آن حضرت نزد من محبوبتر است. خطاب آمد: ذبح شدن فرزند او از راه ظلم به دست دشمنانش براى قلب تو دردناكتر است يا ذبح فرزند خودت كه وى را به دست خود در طاعت من قربانى كنى؟ گفت:پروردگارا ذبح فرزند آن حضرت كه به دست دشمنانش انجام گيرد براى قلب من دردناكتر است.

خطاب شد: يا ابراهيم! گروهى كه گمان مي كنند از امت حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله هستند پسرش حسين علیه السّلام را بعد از آن حضرت به ظلم و دشمنى می کشند همانگونه که گوسفند را سر می برند. آنان براى اين جنايت مستوجب خشم من خواهند شد.

 حضرت ابراهيم عليه السّلام با شنیدن این سخن بی تاب شد و قلبش به درد آمد و شروع به گریه کرد.

پس به او وحی شد:يا ابراهيم! اين جزع و ناراحتی تو را كه براى امام حسين عليه السّلام كردى در عوض جزع و ناراحتی ات بر پسرت اسماعيل در صورتی که او را ذبح می کردی قرار می دهم  و بالاترين درجات اهل ثواب در مصیبت را به تو عطا می نمایم.

به فرمایش امام رضا علیه السّلام این معناى قول خداى سبحان است در آيه 107 سوره‏ صافّات(37) که مي فرمايد وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ . (بحار الأنوار   ج‏44 ص 225 )

حضرت ابراهیم علیه السّلام با تسلیم بودن در برابر خداوند یکتا از این امتحان عظیم با سربلندی عبور کرد و در نتیجه به مقام امامت از جانب خداوند نائل شد. (سوره بقره(2)، آیه 124)

امام رضا علیه السّلام تصریح می فرمایند که به برکت حضرت محمّد و ائمه اطهار صلی الله علیهم اجمعین که قرار بود از نسل اسماعیل علیه السّلام به این دنیا بیایند سنت قربانی فرزند در راه خدای یکتا هرگز پایه گذاری نشد و به این ترتیب و تا روز قيامت هر حیوانی که مردم براى تقرّب بخدا قربانى كنند فداء و جايگزين اسماعيل علیه السّلام مى‏باشد. (عيون أخبار الرضا ع-ترجمه غفارى و مستفيد، ج‏1، ص: 433؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏11، ص: 172)

شایان تذکر است که در طول تاریخ مشرکان قربانی های انسانی نثار خدایان دروغین خویش کرده اند و هنوز هم در قلب کشورهای ظاهراً پیشرفته ای چون امریکا کالت cult های گوناگون یکی آئین های به اصطلاح معنوی شان قربانی انسانی ست.

به این ترتیب حضرت اسماعیل علیه السّلام زنده ماند تا حضرت محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین از نسل ایشان به دنیا بیایند؛ آنانی که بشارت به آمدنشان به عنوان سرور همه انبیاء و اوصیاء علیهم السّلام به همه انبیاء داده شده بود و انبیاء این بشارت را به امّت خویش ابلاغ کرده بودند…تاجایی که برای پذیرش ولایت محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین از امّت خود بیعت گرفته بودند. رجوع شود به مقالات محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین وعده عهد عتیق  و محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین وعده انجیل و کتاب الکترونیک سیمای محمّد و آل محمّد (ص) در کتاب مقدّس.

این شناساندن مقام عظیم محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین تا حدی بود که به فرمان خداوند انبیاء به نام این خاندان معجزات خود را انجام می دادند. رجوع شود به ولایت محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین از خلقت تا ابدیت.

علاوه بر حضرت ابراهیم علیه السّلام چنان که در بالا ذکر شد خبر مصیبت عظیم ذبح شدن ظالمانه فرزند حضرت خاتم الانبیاء توسط امّت ایشان به همه انبیاء داده شد و همه در سوگ آن حضرت گریستند. رجوع شود به عزاداری(قسمت سوم) و عزاداری(قسمت چهارم).

به نظر می رسد که انبیاء علیهم السّلام خبر این مصیبت عظما را به گروه هایی از امّت خویش داده بودند چرا که در مجموعه عهدین کنونی حتی با همه تحریفات بارقه هایی از این خبر دردناک باقی مانده است:

ارمیا فصل 46 عبارت 10 خبر از ذبحی در کنار رود فرات می دهد:

…زیرا خداوند یهوه صبایوت در زمین شمال نزد نهر فرات ذبحی دارد. 

در اشعیا فصل 53 عبارت 7 آمده است:

او مظلوم شد اما تواضع نموده، دهان خود رانگشود. مثل بره‌ای که برای ذبح می‌برند و مانندگوسفندی که نزد پشم برنده‌اش بی‌زبان است همچنان دهان خود را نگشود.

اینک بنگریم که تحریفات و داستان پردازیها چه سیری را طی نمودند:

آن هنگام که پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله اعلان نبوت فرمودند اهل کتاب پیامبر را به وضوح شناختند آنچنان که قرآن کریم می فرماید:

الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمْ وَإِنَّ فَرِيقاً مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ

اهل کتاب همچنان که فرزندان خود را می شناسند او[محمّد صلی الله علیه و آله] را می شناسند و مسلماً گروهی از ايشان در عين آگاهی حقيقت را پنهان می دارند. (سوره البقرة (2) آیه 146)

و به نظر می رسد که یکی از برهه هایی که بسیاری از تحریفات رخ داد در این هنگام بود که بزرگان یهودیت و مسیحیت از ترس از دست دادن مقامات دنیوی خود بر آن شدند تا هویت محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین را مخفی نگه دارند. شما را دعوت می کنیم به مطالعه زندگی نامه فخر الاسلام، فاش نامه فاراقلیطParaclete  

در راستای این هدف می بایست شخصیت حضرت اسماعیل علیه السّلام که پیامبر خاتم از نسل ایشان بود را تخریب می کردند. بنابراین تلاش کردند حضرت اسماعیل را ترور شخصیت کنند. سپس در ماجرای فرمان خداوند به حضرت ابراهیم برای ذبح فرزندش،  اسحاق را جایگزین حضرت اسماعیل کردند تا تمامی وعده های محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین را مخفی نگاه داشته و از نسل حضرت اسحاق جلوه دهند. در حالی که حضرت موسی علیه السّلام بشارت داده بود که پیامبر آخرالزمان نه از بنی اسرائیل بلکه از برادارن آنان یعنی بنی اسماعیل بود. همچنین حتی بنابر تورات اسماعیل اولین فرزند حضرت ابراهیم بود و چندسال پس از اسماعیل اسحاق به دنیا آمد و خدا فرمان داد یگانه فرزندت را ذبح کن که مسلماً اسحاق که دومین فرزند بود نمی توانست تنها فرزند ابراهیم باشد… رجوع شود به مباهله-معاهده نجران(قسمت چهارم) و محمّد و آل محمّد صلی الله علیهم اجمعین وعده عهد عتیق .

در راستای این تحریفات بزرگان مسیحیت می بایست مصداق ذبح عظیم را نیز می ساختند و اینگونه بود که  به عیسی علیه السلام لقب “برّه”دادند تا پیشگویی اشعیا در خصوص”بره ای که برای ذبح می برند” را به هزار ترفند به حضرت عیسی علیه السلام نسبت دهند.  در نتیجه یکی از دلایلی که مسیحیان اصرار به این دارند که حضرت عیسی علیه السّلام به صلیب کشیده شد همین بود که حضرت مسیح علیه السّلام را همان ذبح پیشگویی شده در عهد عتیق معرفی کنند. آنها از عبارت7 فصل 53 اشعیا استفاده می کنند تا بگویند آن کسی که مانند گوسفند ذبح شد عیسی علیه السّلام بود در حالی که در داستان ساختگی ایشان عیسی به صلیب کشیده شد و مانند گوسفند ذبح نشد. بنابراین پر واضح است که این پیشگویی نمی تواند در مورد حضرت عیسی علیه السّلام باشد چرا که هرگز یک بره یا گوسفند به صلیب کشیده نمی شود.

این داستان پردازی در مورد حضرت عیسی علیه السّلام در حالی ست که ایشان اصلاً کشته نشدند بلکه خداوند ایشان را به سوی خود بالا برد تا در زمان ظهور حضرت مهدی علیه السّلام یاور آن حضرت باشند.

وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسيحَ عيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذينَ اخْتَلَفُوا فيهِ لَفي‏ شَكٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ يَقينا

 و گفتارشان كه: «ما، مسيح عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم!» در حالى كه نه او را كشتند، و نه بر دار آويختند؛ لكن امر بر آنها مشتبه شد. و كسانى كه در مورد(قتل) او اختلاف كردند، از آن در شك هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پيروى مى‏كنند؛ و قطعاً او را نكشتند!

بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَ كانَ اللَّهُ عَزيزاً حَكيماً

 بلكه خدا او را به سوى خود، بالا برد. و خداوند، توانا و حكيم است. (قرآن کریم ؛ سوره نساء(4) آیه 157و 158)

برخی از مسیحیان که نسبت به مسائل حضرت عیسی علی نبیّنا و آله و علیه السّلام رقت قلب دارند با مشاهده عزاداری شیعیان برای امام حسین علیه السّلام و شنیدن مصائب آن حضرت تحت تأثیر قرار گرفته اند و در ذهن خود تصّور کردند که این دو ماجرا به هم شباهت دارند در حالیکه واقعه عاشورا در واقع نشانه ای ست برای ایشان تا حقیقت را ردیابی کنند و بیابند که پیامبر خاتم و اهل بیت آن حضرت از نسل اسماعیل علیه السّلام هستند و امام حسین علیه السّلام آن کسی ست که مظلومانه چون بره ای سر بریده شد و همه آسمان و زمین و مخلوقات در این مصیبت عظما گریستند و جا دارد که تا ابد بگریند.

امام رضا علیه السلام به یکی از اصحاب خود در روز اول محرم فرمودند:

…

اى فرزند شبیب اگر مى‏خواهى بر کسى گریه کنى بر حسین بن على علیهما السّلام گریه کن که او را مانند بره سر بریدند، و هیجده نفر از خاندان او را که مانند آن‏ها در زمین نبود با وى کشته شدند، آسمان و زمین براى کشته شدن او گریه کردند. 

…

(مسند الإمام الرضا علیه السلام، ج‏2 ، باب 10، ص : 26)

پس پرواضح است که همه انبیاء علیهم السّلام پیشگویی شهادت امام حسین علیه السّلام را به امت خود رسانده بودند و  آن ذبح عظیمی که ارمیای نبی از آن سخن گفت و آن بره ای که اشعیای نبی به آن خبر داده بود امام حسین علیه السّلام بود؛ بره ذبح شده ای که بنابر مکاشفات یوحنا در کنار عرش (مکاشفات یوحنا،فصل 4 عبارت 4) است و فرشتگان درباره او چنین می گویند:”مستحق است بره ذبح شده که قوت و دولت و حکمت و توانایی و اکرام وجلال و برکت را بیابد.(مکاشفات یوحنا، فصل 5 ، عبارت 11)

وسرودی جدید می‌سرایند و می‌گویند: «مستحق گرفتن کتاب و گشودن مهرهایش هستی (مکاشفات یوحنا، فصل 5 ، عبارت 9)

و مخلوقات اینگونه او را می ستایند:

 و هر مخلوقی که در آسمان و بر زمین وزیرزمین و در دریاست و آنچه در آنها می‌باشد، شنیدم که می‌گویند: «تخت‌نشین و بره را برکت وتکریم و جلال و توانایی باد تا ابدالاباد(مکاشفات یوحنا، فصل 5 ، عبارت 14)

زیرا بره‌ای که در میان تخت است، شبان ایشان خواهد بود و به چشمه های آب حیات، ایشان را راهنمایی خواهد نمود؛ وخدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهدکرد.»(مکاشفات یوحنا، فصل 7 ، عبارت 17)

و درباره دوستان او ایمگونه گفته شده است که :

وایشان بوساطت خون بره و کلام شهادت خود براو غالب آمدند و جان خود را دوست نداشتند. (مکاشفات یوحنا، فصل 12 ، عبارت 11)

و…

واقعیت اینست که پولس یهودی که با کابالا، میترائیسم، اساطیر و مسلکهای یونانی، رومی و… انس داشت … پولس یهودی که از بشارات انبیای پیشین به پیامبر آخرالزمان، به ایلیا، به ذبح عظیم، به منجی عالم بشریت … (علیهم السلام)آگاهی داشت … در حالیکه هرگز عیسی مسیح (علیه السلام) را ندیده بود،  به پیروی از شیطان ، بتی خلق کرد و نامش را عیسی نهاد که به تبعیت از اساطیر و مسلکهای رمزآلود شیطانی هم خدا بود و هم پسر خدا … پولس یهودی به طمع شهرت و مقام عیسایی سرآلود خلق کرد که هم پیامبر آخر الزمان بود، هم ذبح عظیم،هم منجی عالم بشریت … پولس غاصب طمعکار دینی خلق کرد که نه خدای یکتا پرستیده شود و نه انبیا پیروی شوند و نه اشرف مخلوقات خدا شناخته شوند… پولس یهودی آخرت خود و پیروانش را به چند روز شهرت دنیوی فروخت …برای مطالعه بیشتر در مورد پولس مراجعه شود  به  غاصبان…

جهت اطلاع بیشتر  به کتب  سیمای محمّد و آل محمّد (ص) در کتاب مقدّس و سیمای منجی آخرالزمان در کتاب مقدّس مراجعه شود.

نکته دیگر شایان تذکر اینست که مسیحیان عیسی را فدیه گناهان می دانند در حالیکه کشته شدن امام حسین علیه السّلام به هیچ وجه به این معنا نیست که خداوند امام حسین علیه السّلام را قربانی کرد تا فدیه ای برای گناهان بشر باشد و امام حسین علیه السّلام به هیچ وجه کفاره گناه گناهکاران نیست. اما ایشان بخاطر صبر عظیمشان و تحمل مصائب بسیار در راه هدایت بندگان خدا به تنها صراط مستقیم الهی چنان منزلت و جایگاهی نزد خداوند متعال دارند که از سویی کوچکترین عملی برای زنده نگاه داشتن یاد آن حضرت و مصائب ایشان از اجرعظیم و غیرقابل توصیفی برخوردار است و  سوی دیگر ایشان مقام شفاعت به اذن خدا دارند.

در اینجا آن مسیحیان رئوفی را که قلبشان از مصائب امام حسین علیه السّلام به درد آمده است دعوت می کنیم که منصفانه حقیقت و عظمت عاشورای حسینی را دریابند و از پیروان راستین آن حضرت و خاندان ایشان باشند و به همراه حضرت عیسی علیه السّلام در انتظار ظهور آخرین یادگار این خاندان تقوای الهی پیشه کنند.

ادامه دارد…